Dag
11: Lalibela – Addis Abeba
Zaterdag
24 maart 2012
Na een heerlijk nacht worden we om half 7 uit ons
zelf wakker. We hebben absoluut geen haast want vandaag vertrekken we met het
vliegtuig terug naar
Addis Abeba. Om
half 8 gaan we op weg naar het ontbijt. We zijn de eerste en ons
ontbijt
bestaat uit het welbekende omelet met toast. We hebben nog tot half 11
de tijd
om een beetje te relaxen, dus drinken we een lekker kopje koffie op ons
balkon
en genieten nog even van het prachtige uitzicht. We zijn allemaal ruim
op tijd
klaar voor vertrek zodat we al tien minuten eerder dan gepland is
vertrekken.
Marja opperde het idee om nog even langs de markt te gaan, maar Daniel
vind dit echter geen goed idee i.v.m. de tijd. De weg naar het
vliegveld is vooral het eerste
stuk nogal slingerend, waardoor we niet echt goed kunnen doorrijden. De
uitzichten daarentegen zijn prachtig. Soms zien we op de meest
onmogelijke plekken vlakbij de rand nog huisjes staan.
Na een klein uurtje rijden, komen we op het vliegveld van
Lalibela aan. Voordat we met onze koffers naar de incheckbalie lopen, nemen we
afscheid van onze chauffeur Daniel. Bij de incheckbalies worden we een beetje
opgejaagd want ons vliegtuig blijkt ineens al over 3 kwartier te vertrekken. Eenmaal
aan de andere kant van de balies en controleposten zien we géén vliegtuig staan. Rara, hoe kan
dit?! Paniek voor niets dus. Pas een half uurtje later zien we ons vliegtuig
veilig landen. We kunnen meteen instappen want het vliegtuig maakten een tussen
landing in Lalibela. De vlucht verloopt voorspoedig en na een klein uurtje
landen we op de luchthaven van Addis Abeba. Als we alle plichtplegen hebben
doorstaan lopen we naar de parkeerplaats waar Million ons opwacht. Eenmaal
buiten zien wij echter geen Million staan ondanks dat Marja hem nog heeft ge-sms't
met de nieuwe aankomst tijd. Marja is woest en slaat aan het bellen. Ze krijgt iedere
keer een vrouw aan de lijn die
maar niet begrijpt
waar Marja het over heeft. Na een hoop gedoe komt Million dan toch
eindelijk opdagen en
kunnen we op weg naar ons welbekende hotel. We laden de koffers
zelf in het busje aangezien we al genoeg tijd hebben verloren met
wachten. Eenmaal in het hotel aangekomen, adviseert Million ons om goed
uit te
rusten?!
Nadat
we de koffers op de kamer hebben gezet, gaan
we meteen op weg naar de supermarkt ‘Bambis’ om onze
voorraden aan te vullen.
De lokatie van de supermarkt staat nog netjes in mijn GPS, dus is het
geen probleem om hem te vinden. Om kwart voor 4 zijn we weer terug in
ons hotel. We zetten de spullen op onze
kamer en lopen vervolgens nog even naar de overkant van de straat voor
onze eerste
Geocache Challenge. De opdracht is om een foto te maken van het
stierenstandbeeld en jezelf. De omstanders vinden het maar een
lachwekkend
tafereel aangezien ik de horens vast pak. Het lijkt in mij ogen wel een
eeuwigheid te duren voordat ma het knopje indrukt!!!! Maar de eerste
Geocache
Challenge is een feit. Terug op de kamer gaan we in de
‘suite’ van Riet een kopje
koffie drinken met een lekkere Raffaello bal. We doen de rest van de
middag
rustig aan en maken ons helemaal gereed voor het diner.
Om half 8 gaan we naar beneden voor het diner.
Marja heeft een idee om ergens anders te gaan eten. Een aantal leden van de
groep hebben tussen de middag in het hotel geluncht en dat viel nogal duur uit.
Marja heeft bij collega’s een leuk adresje op de kop getikt. We worden netjes
met de bus naar het restaurant ‘The Cottage’ gebracht. Het ziet er aan de
buitenkant al erg gezellig en sfeervol uit. Ook binnen is het bijzonder
sfeervol en gezellig. Het doet een beetje Europees aan en dat klopt want de eigenaar
blijkt een Zwitser te zijn. Er is nog precies een tafel leeg. Als ik ga zitten
zak ik meteen door de stoel tot grote hilariteit van een ieder. De menu kaart
is bijzonder uitgebreid en ziet er leuk en verzorgt uit. We gaan voor de ‘fried
fish with lemon’ en als toetje een ‘Fruit Salad’. Als de borden komen ziet het
er bijzonder smaakvol uit en gelukkig smaakt het ook zo. Nadat we de buikjes
hebben volgegeten keren we met de bus weer terug naar ons hotel, waar we rond
half 11 onder de wol kruipen.