Na een heerlijke nacht in een verrukkelijk bed worden we om ongeveer half 7 wakker. Een klein half uurtje later zitten we al aan het uitgebreide ontbijtbuffet. We kunnen onze borden lekker vullen met diverse warme en koude hapjes. Ook de verse fruit sappen zijn in grote getale aanwezig. We smikkelen er lustig op los totdat onze buikjes vol gegeten zijn. Om 8 uur vertrekken we richting Aragash lodge in Yirgalem. Na ongeveer 2 uurtjes rijden hebben we onze eerste stop van de dag: het Tiya steleveld. Allereerst brengen we een bezoek aan het nabij gelegen toilet, want de nood is inmiddels behoorlijk hoog. Het toilet bestaat slechts uit een paar golfplaten. Alles lijkt goed te gaan totdat we worden aangevallen door een enorme zwerm muggen die uit het 'gat' omhoog komen. We weten niet hoe snel we onze broek weer omhoog moeten hijsen. Het levert een hilarisch moment op waarbij we gelukkig geen van allen echt schade oplopen. Op het stele veld staan ongeveer 40 steles. Deze Tiya steles zijn de noordelijkste getuigen van de zogenaamde 'monolithische cultuur van Afrika', waartoe onder andere ook de steles in de buurt van Sodo en de fallische gedenkstenen in de provincie Sidamo worden gerekend. Het is tot op heden nog steeds niet gelukt om de juiste datering te geven aan de monumenten uit Tiya. Wel is uit opgravingen duidelijk geworden dat de steles met hun versierde kant naar het Oosten werden opgericht om de daarachter gelegen grafkamers te markeren, waarin een of meer individuen in hurkhouding waren bijgezet.  We maken een rondje over het veld waarbij de gids het een en ander verteld over de steles.

Na ons bezoek aan het steleveld rijden we een klein stukje terug naar een koffie tentje. We kunnen niet echt rustig genieten van ons drankje want midden op het verkeersplein staat een 'gek' continu te schreeuwen en te wijzen naar ons. Als we weg willen rijden komt er een oud vrouwtje met een half briefje van 1 Bir met de vraag of wij de andere helft hebben. Die hebben wij natuurlijk niet waarop Marja haar een muntje van 1 Bir geeft. Dit muntje is haar echter onbekend en ook zij begint nu te schreeuwen. Uiteindelijk krijgt ze haar zin en krijgt ze een compleet briefje van 1 Bir. We rijden verder richting Ziway voor de lunch. Onderweg zien we diverse malen mensen midden op de weg liggen. Dit blijken armoezaaiers/verslaafden te zijn, die geen idee hebben waar ze zijn. Gelukkig weet onze chauffeur zich er steeds netjes langs te wurmen zonder ze aan te rijden. Rond het middag uur komen we bij het Ziway toerist hotel aan voor de lunch. In de bomen rondom het hotel zien we diverse maraboes staan. Het is een apart gezicht die grote vogels midden in de stad bovenop de bomen. We bestellen een eenvoudige 'egg sandwich' die echter bijzonder lang op zich laat wachten. De anderen van de groep hebben zelfs hun voorgerecht en hoofdrecht al op als onze sandwich nog moet komen. Tijdens het eten worden we belaagd door een tweetal bedelende jonge katjes. Ze zien er niet zo fris en gezond uit. Uiteindelijk krijgen ze wat restantjes van Angèle en zijn we van ze verlost. We hebben behoorlijk wat tijd verloren met het wachten op het eten zodat we achter lopen op ons schema. We gaan gauw weer op pad voor ons laatste stukje richting Yirgalem.

Rond 5 uur komen we bij de Aragash lodge aan. Het hotel ziet er bijzonder gezellig uit. De kamers  zijn bamboe rieten tukuls in de stijl van een traditioneel Sidama dorp. We gooien snel onze koffers op de kamer, wisselen onze schoenen en trekken een lange broek aan voor de wandeling naar het Sidama dorp. We hebben behoorlijk haast, want de lucht ziet er nogal dreigend uit en we willen weer voor het donker thuis zijn. We bereiken dan ook het Sidama dorpje in een nieuw wereldrecord. Aangekomen bij het dorpje krijgen we een demonstratie van de bereiding van de 'Enset' of te wel Valse banaan te zien. De enset is nauw verwant aan de bananenboom en dat is ook wel te zien want een leek ziet werkelijk geen verschil in beide bomen. De dame hakt als eerste de stam in stukken. De pulp die zich in de stam bevind, schraapt ze met een gespleten stok af. Vervolgens wrijft ze dit fijn. De ontstane massa pakt ze in grote bladeren van de boom in om het in de grond te laten gisten. Ze graaft een ander pakketje, wat al een paar maanden in de grond heeft liggen gisten, uit om het vervolgens in het huisje te bereiden. We verzamelen ons allemaal in de woning van de dame. Het past allemaal net. De gegiste massa wordt in plakken in de pan gelegd en gebakken. Als het klaar is mogen we allemaal een stukje proeven.  We krijgen nog een korte rondleiding in een ander hutje, waar we heel goed zien hoe men leeft. Zelfs het vee heeft een eigen plekje in de Tukul.

Via een avontuurlijke route lopen we weer terug naar ons hotel. We worden bijgestaan door de kindertjes uit het dorp. Voordat we het weten hebben we een handje in onze handen. Ze lopen vrijwel de gehele weg met ons mee, totdat we een riviertje moeten oversteken. Als we allemaal aan de ander kant van de rivier staan, komen we tot de conclusie dat we ma kwijt zijn maar al gauw komt ze uit de bosjes te voorschijn. Net voor het donker wordt arriveren we bij ons hotel. We kunnen meteen aanschuiven op het terras want binnen enkelen minuten worden de wilde hyena's gevoerd. Wij nemen plaats op de stoeltjes en wachten in het donker geduldig af. Al gauw zien we 4 blinkende oogjes uit de duisternis te voorschijn komen. De hyena’s doen zich te goed aan het vlees en laten zich goed zien. Ook komen er nog een paar gieren op bezoek. Als de hyena’s afdruipen nemen ook wij de benen om ons klaar te maken voor het diner wat om 8 uur gepland staat. Het restaurant van het hotel is ook een tukul maar dan een hele grote. Binnen staan een aantal tafels en in het midden rondom de steunpilaar van de tukul de buffettafel. Het voorafje, de soep, wordt geserveerd. Vervolgens kunnen opscheppen van de buffet tafel waar we diverse rauwkost, vlees en lasagne zien staan. Het nagerecht, het verse fruit, wordt ook weer geserveerd. Na een klein uurtje zijn we uitgegeten en keren we terug naar onze eigen tukul voor de nacht.