Dag 23 & 24: Buenos Aires - Schiedam
Zaterdag 7 & zondag 8 november 2009
Deze
laatste ochtend worden we lekker relaxt wakker zonder wekker. De
voet is inmiddels flink gegroeid en heeft nu het formaat van een
klompje. Voor het ontbijt lopen we nog even heerlijk
onder de douche door. Om half 9 gaan we op ons gemak naar beneden voor
het ontbijt. Na het ontbijt hebben we nog 2 uurtjes de tijd om alles
goed en netjes in te pakken voor het definitieve vertrek. We wederom
met het kleine busje en met een taxi naar het internationale vliegveld
gebracht. Dit is een stuk verder dan het nationale vliegveld. Echt
relax zitten we niet in de bus want het zit behoorlijk vol en gepropt.
Eenmaal op het vliegveld aangekomen, kunnen we meteen onze koffers
inchecken. Het is behoorlijk druk en het wemelt echt van de
mensen
zodat we goed moeten opletten waar we heen moeten. Gelukkig is Jeroen
vrij lang, zodat hij boven de meeste mensen uitkomt. Als we de koffers
aan het inchecken zijn, zegt de balie medewerksters dat we geen
belasting tax meer hoeven te betalen omdat dat al in onze ticket is
verwerkt. Voordat we door de douane gaan, wachten we nog even om de
geldwisselaars. Achter de douane zijn lang niet zo veel winkeltjes als
verwacht. We lopen wat rondjes en kijken wat er allemaal te koop is
voor de meest belachelijke prijzen. Als we het zat zijn, maken we onze
laatste dollars op aan wat te drinken. De laatste minuten brengen we
door bij de rest van de groep in de wachtruimte.
Om 13:20 is het tijd om in te stappen.
Uiteraard
vertrekken we niet zonder Jeroen te bedanken en uit te zwaaien. Er word
ingestapt volgens rijnummers zodat het allemaal lekker vlotjes
verloopt. We zitten samen met Miranda in het midden van het vliegtuig.
De stoel naast mij en Miranda is leeg en we hopen natuurlijk allemaal
dat het zo blijft. Iedere keer als er weer een groep mensen binnenkomt,
kijken we vol verwachting toe of er iemand onze kant op komt. Als het
vliegtuig begint te rijden zijn we er zeker van de stoel naast ons
blijft lekker vrij. Daar ben vooral ik wel blij mee, want dat voetje
begint toch wel heel erg dik te worden en af en toe ook te kloppen.
Kwart voor 3 gaan we keurig op tijd de lucht in. De fasten seatbelt
signs blijven ontzettend lang aanstaan, zodat er niet geplast kan
worden en de nood is al zo ongelofelijk hoog. Ruim 2 uurtjes na vertrek
krijgen we het diner geserveerd. Aangezien we vrijwel achter in het
vliegtuig zitten, is het de vraag of we nog mogen kiezen. We hebben nog
geluk, want wij krijgen de laatste pasta schotels. Het is een
uitgebreid diner met pasta, salade, brood en appelgebak. Aan de dames
die het eten uit serveren vragen we direct om wat ijs voor mij voet.
Het enige dat we te horen krijgen is wat gesnauw en nee niet mogelijk,
nouja?! Miranda probeert het ook nog een keer aan haar kant en zijn
heeft meer geluk. Na het diner gaan we er even lekker voorzitten, want
als het programma klopt krijgen we Harry Potter te zien. Helaas hebben
we dikke pech want precies het achterste gedeelte van het vliegtuig
waar bij toebehoren heeft geen geluid. Dan wordt het maar het verslag
bijwerken en een poging tot tukken.
Als we lekker aan het dutten zijn,
worden we wakker
gemaakt voor een sandwich met drinken. Het smaakt best prima maar om
daar nou wakker voor gemaakt te worden, is een beetje overdreven. Na de
snack gaan we weer verder met onze tuk. Het geluid werkt nog steeds
niet dus van film kijken komt ook niks. Om kwart over 5 Nederlandse
tijd krijgen we ons ontbijt geserveerd. We hebben redelijk tot goed
geslapen, zodat het weer best jammer is voor deze onderbreking. Het
ontbijt bestaat uit een ham/kaas croissant, een muffin, een bakje fruit
en een lekkere bonbon. Het is flink dooreten want we hebben nog maar
een uurtje voor de landing op de luchthaven van Madrid voor onze
overstap. Op de luchthaven hebben we ruim de tijd om even de beetjes te
strekken en wat te drinken. Om half 9 kunnen we beginnen met instappen
en een half uurtje later gaan we al de lucht in voor ons laatste stuk.
Van Madrid is het nog 2½ uur vliegen naar Amsterdam. Netjes
op
tijd komen we op Schiphol aan. We kunnen rechtstreeks naar de
bagageband lopen, omdat we uit Madrid komen. Als we op de koffers staan
te wachten nemen we alvast afscheid van onze groepsgenoten. Langzaam
wordt het steeds stiller bij de band en staan we uiteindelijk alleen
nog met Els en Marthijn en 3 andere toeristen te wachten op onze
koffers. De band blijkt niet meer aangevuld te worden, zodat we het
allemaal wel een beetje heet beginnen krijgen. Zou deze fantastische
vakantie waarin we alle geluk van de wereld hebben gehad dan zo moeten
te eindigen?! We staan er allemaal een beetje verslagen bij zo van wat
nu, als ineens de band weer begint de draaien met de 4 verloren koffers
toch nog te voorschijn komen. Jippie, toch nog eind goed al goed.