Dag 13: Puno - Cuzco
Donderdag 30 oktober 2008
De wekker hebben we vanochtend niet nodig,
want ma loopt al vroeg te keutelen. Ik heb heerlijk geslapen, maar zodra ik
opsta beginnen de krampen weer. Om 6 uur gaan we op ons gemak naar beneden voor
het ontbijt. We zijn de eerste. Ik probeer zoveel mogelijk naar binnen te
proppen om de darmpjes aan het werk te krijgen, maar bij 3 bruine boterhammen
stop ik toch echt. De bus is op tijd gearriveerd, dus we kunnen netjes volgens
schema vertrekken en wel om 7 uur. We moeten wel een stukje lopen, want de
straat van het hotel is afgesloten. Op het centrale plein zien we 1 grote bus
staan. We hebben goede hoop dat de weg vrij is. Eenmaal in de bus ontstaat er
verwarring om een verdwenen rugzak bij de bagage. Het duurt even voordat we
eruit zijn. De koffers op het dak worden er zelfs weer vanaf gehaald, maar om
half 8 zijn we dan echt gereed voor vertrek.
We hebben maarliefst 3 chauffeurs, dus dat
belooft wat. Het eerste stuk verloopt soepel en onze eerste stop is al rond
half 10. Dit betreft slechts een plaspauze. We betalen 0.50 SOL en krijgen een
toilet die niet kan doortrekken. We rijden gauw weer verder. De tweede stop is
op het hoogste punt van deze reis namelijk op 4338 m hoogte. Hier bevinden zich
weer de gebruikelijke stalletjes, Abra
la Raya genaamd. Er lopen ook een paar bondgekleurde kindertjes rond met
lama's. Na deze korte stop rijden we gauw weer
verder bergafwaarts. Ineens houdt de bus stil en zijn we nieuwsgierig naar de
reden. Astrid denkt haar camera op de wc’s te hebben laten liggen. Na een hoop
gedoe hebben de chauffeurs een taxi geregeld, waar Astrid en Mirjam mee terug
gaan rijden. Joke is inmiddels ook op de hoogte en is er heilig van overtuigd
dat Astrid de bewuste camera gewoon om haar nek had toen ze terug naar de bus
liep. Enfin, de hele rugzak wordt onderste boven gekeerd en ja hoor daar is de
camera, wat een geluk! Bij een van de vele bochten zien we opeens 2
vrachtwagens aan de kant van de weg liggen. Ze zijn frontaal op elkaar geknald
en de ravage is enorm. Gelukkig hebben we er geen last van en kunnen we met een
beetje slalom werk er gewoon langs. Niet lang erna volgen de eerste
wegblokkades. Allerlei troep, zoals stenen, takken en verkeersborden, ligt
midden op de weg. Dit gaat nog een aardig eindje zo door, maar overal kunnen we
er gelukkig net langs.
Rond 2 uur hebben we eindelijk weer een
korte plaspauze. Deze pauze kwam overigens niet van een leien dakje, want de
chauffeur wilde in eerste instantie niet stoppen. Mirjam werd daarop erg boos,
zodat er toch een stop kwam. In een klein dorpje, achter de kerk, kunnen we
weer ons overtollige vloeistof kwijt. Op het plein voor de kerk staan weer
diverse stalletjes met koopwaar. We zien er een erg leuke weekend tas staan en
vragen naar de prijs, die blijkt maar 28 SOL. Van deze grote hebben ze ook nog
een ieniemienie formaat, zodat we er 2 kopen voor 40 SOL. Om 3 uur arriveren, zonder verdere
vertragingen, in ons hotel 'Andenes de Saphy' in Cuzco. We krijgen een kamer helemaal bovenin het hotel naast Tiny.
We moeten hiervoor wel behoorlijk wat trappen lopen, want er is geen lift. Emmy
en Corrie hebben een prachtige kamer met 2 verdiepingen en 4 bedden. Ze hadden
de afgelopen tijd zoveel pech gehad, dat ze nu eindelijk eens een luxe kamer
wilde. Nadat de koffers zijn gearriveerd, gaan we beneden een kijkje nemen. We
krijgen van Mirjam een plattegrond en wat tips voor het diner. We besluiten
eerst even op ons gemak lekker te douchen.
Rond 10 over 5 vertrekken we met zijn
tweetjes naar Plaza de Armas op zoek naar het restaurant met dubbele naam. Deze
kunnen we echter niet vinden, zodat we uiteindelijk in 'Bagdad Café'
terechtkomen. We hebben een prachtig uitzicht over het plein en genieten van de
tijd dat het nog licht is. We bestellen een Fettucine del Alfredo en Ravioli
con Carne. Het smaakt beide prima, alleen de ravioli is een beetje weinig.
Gelukkig voor ma, kan ik nog niet zoveel op, zodat ze een beetje van de alfredo
kan mee pikken. Als we bijna klaar zijn, zien we Betty, Otto en Tiny voorbij
lopen. Ze komen ook naar binnen. Betty heeft op de markt een nieuwe camera
gekocht en Tiny een nieuwe rugzak. Na het eten maken we nog even een rondje
over de Plaza de Armas en bekijken we wat winkeltje van de binnenkant.
We zien heel wat leuke dingen, die we morgen kunnen gaan kopen. Rond half 8
zijn we terug op de kamer. We tutten nog even lekker wat na en werken de foto's
en het dagboek bij voordat we onder de wol kruipen.