Een primitieve ochtend, die al om 6 uur begon zonder licht en warm water. Kwart voor 7 waren we al gereed en liepen we alvast langzaam naar beneden voor het ontbijt. Het ontbijt was nog niet gereed, zodat we buiten op zoek gingen naar een winkeltje voor wat water en limonade. We hadden geluk, want de 24-uurswinkel bevond zich recht tegenover ons hotel. Terug in het hotel waren de eerste groepsleden al aan tafel geschoven. We brachten onze aankoop even naar boven en schoven daarna direct aan. Ellen was zo slim geweest om gister al de bestelling van ons ontbijt op te nemen, waardoor onze overheerlijke pancakes niet lang op zich lieten wachten.

We waren weer ruim voor vertrek gereed, zodat we nog even een klein rondje door het stadje maakten voor wat leuke fotootjes. Om 8 uur vertrokken we voor een van de hoogtepunten van onze reis, Tikal. Het was slechts een uurtje rijden naar de ingang van het park, waar Ellen zoals gebruikelijk eerst de entreekaartjes kocht. Daarna was het nog ongeveer 20 minuten rijden naar de parkeerplaats van de archeologische site. We kregen een uitgebreide rondleiding van een plaatselijke gids, die vanaf het hotel met ons was meegereisd. Via het bezoekerscentrum kwamen we midden in de rimboe terecht. We werden eerst naar een plateau (Tweelingpiramidecomplex) gebracht, waar zich een kleine piramide bevond. Het leuke van dit plateau was dat er ietsje verderop nog een piramide stond, die nog helemaal onder de begroeiing zat. Via smalle jungle paadjes liepen we verder naar de Tempel van de Tweekoppige Slang (Tempel IV). Hier liep een smalle houten trap stijl tegen de junglewand omhoog. Nadat we de trap waren beklommen, hadden we een prachtig uitzicht over het jungledak en zagen we her en der wat dakkammen boven het bladerdak uit komen.

Ons laatste doel van de gezamenlijke rondleiding was een bezoek aan de Gran Plaza. De dakkammen van de twee meest bekende gebouwen (Tempel I en Tempel II) hadden we al vanaf de Tempel van de Tweekoppige Slang (Tempel IV) gezien. Onze gids vertelde nog het een en ander over de gebouwen die zich op de Gran Plaza bevonden. Daarna hadden we een half uurtje de tijd om het gebied op eigen houtje te verkennen. Als eerste beklommen we de Tempel van de Maskers (Tempel II), die ongeveer 38 m hoog was. Via een houten trap kwamen we op een terras terecht, vanwaar we een prachtig uitzicht op de tegenoverliggende Tempel van de grote Jaguar (Tempel I) hadden. Deze 44,2 m hoge tempel schijnt rond 700 na Chr. gebouwd te zijn. De Tempel bestond uit negen terrassen en dat was geen toeval. Negen was voor de Maya’s het heilige getal van de dood en de onderwereld.

We vervolgenden onze trip naar de Centrale-Akropolis, aan de zuidkant van de Gran Plaza. Hier lagen de zogenaamde 'paleizen', lange, lage gebouwen met vele kamers. Rond de paleizen lagen verschillende kleine binnenplaatsen. We hadden helaas niet veel tijd om het hele gebied te bezichtigen, zodat we snel weer verder gingen. Vanaf de Centrale-Akropolis renden we snel naar het tegenoverliggende Noord-Akropolis. Dit was een van de meest volgebouwde gebieden van Tikal. In het verleden zijn er vele gebouwen over elkaar heen gebouwd en de overblijfselen daarvan liggen onder de nu zichtbare bouwwerken. We klommen op verschillende gebouwen in de hoop er een glimp van op te vangen, maar dat viel niet mee. Ik denk dat alleen een geoefend oog die oude bouwwerken kan zien.

Om kwart over 12 verzamelden we ons bij de grote boom vlak naast Tempel II. Gezamenlijk liepen we naar een restaurant binnen het complex voor een heerlijke lunch. Dat was overigens nog een aardig eindje lopen. Iebeltje, een van onze groepsleden, werd met een speciaal busje gebracht. De lunch bestond uit een soepie, een mals kippetje van de grill en een bord vers fruit. De kosten vielen reuze mee, per persoon waren we 60 Quetzal kwijt. Rond 2 uur zaten we weer in de bus voor de rit naar Rio Dulce. Na ruim een uurtje rijden namen we afscheid van onze gids, die we langs de weg afzetten. Rond half 4 hadden we weer een korte stop bij een benzine station om de blazen te legen. Direct maar weer wat water/limonade en chips gekocht (Q33,-). De toiletten waren overigens zo schoon, dat we moesten oppassen om niet uit te glijden. Na ongeveer een half uurtje reden we gauw weer verder. Tijdens onze rit kwamen we op de weg allemaal takken tegen, zodat Martin vaart minderde. Na de bocht zagen we wat er aan de hand was. Een vrachtwagen was geschaard en stond nu overdwars over de weg. Gelukkig konden we er nog net langs, zodat we er eigenlijk geen last van hadden. De takken hadden dus als een soort gevarendriehoek gefunctioneerd, grappig!

Rond half 7 kwamen we bij de opstapplaats voor de bootjes aan. Ons hotel bleek namelijk op een echt eiland te liggen. Er lagen drie boten voor ons klaar. Eentje was speciaal voor de koffers gereserveerd en de andere twee voor ons. Het was een klein kwartiertje varen. Helaas was het donker, zodat we geen idee hadden hoe het er om ons heen uitzag. Het 'Hotel Catamaran' bestond uit allemaal afzonderlijke huisjes aan het water. Wij hadden een kamer op het water, wat er heel gezellig uitzag. Helaas bleek dat we alleen geen warm water hadden. Na de koude douche lekker nog wat chipies gegeten en wat gekaart om vervolgens rond kwart voor 10 in bed te duiken.