Na een onrustige nacht liep de wekker om
half 7 eindelijk af. We hadden nog wat tijd om, voor het ontbijt, op het dak te
genieten van het uitzicht. Helaas was het nogal bewolkt, zodat we weinig van de
vulkaan Agua konden zien. Toen het
zachtjes begon te regenen, besloten we naar de ontbijtzaal
te gaan. We waren de
eerste van onze groep samen met Ellen. We konden uit drie verschillende
ontbijten kiezen: continentaal, americano of copin. Wat nou het verschil was
tussen deze ontbijtsoorten was niet echt duidelijk. Alle borden bleken namelijk
gevuld te zijn met precies dezelfde producten. Volgens Ellen was het gewoon te
druk voor het personeel.
Om 9 uur vertrokken we al
lopend vanaf ons hotel voor een rondleiding door de stad. Allereerst liepen we
naar het centrale plein waar we een bezoek aan El Palacio Real Cabildo (gemeentehuis) brachten. Hier konden we een
kijkje nemen in de werkplaats van de burgemeester. Vanaf de galerij hadden we
een prachtig uitzicht over het centrale park. Vervolgens bezochten we de Kathedraal die
aan de oostzijde van het Parque Central
lag. Via een zij-ingang kwamen we in het gerestaureerde gedeelte van de
kathedraal terecht. Slechts twee kapellen van de enorme kathedraal waren maar
gerestaureerd en vormden nu de parochiekerk van San José. Het enorme bouwwerk (grootste uit de koloniale tijd) was
niet bestand tegen de vele aardbevingen die het gebied vroeger te verwerken
heeft gehad. De ruïne achter de kerk gaf ons een duidelijk beeld van de
grootsheid van deze kathedraal. We liepen verder dwars over het Parque Central naar de 5 Avenida Norte,
waar we de prachtige boog van Santa
Catalina konden bewonderen. Deze, in 1833 gerestaureerde, boog verbond de
twee gebouwen van het klooster met elkaar. Via deze loopbrug konden de
nonnen
ongezien van het ene naar het andere gebouw lopen. Na deze prachtige
boog liepen we de straat
verder uit en kwamen we bij de grotendeels gerestaureerde Nuestra
Señora de la Merced terecht. De façade van deze kerk was
versierd met witte guirlandes van gepleisterde bloemen en wijnranken,
die op de
gele achtergrond een soort kantachtig patroon vormden. De rozenkrans,
die de
kerk als het ware om haar nek had, maakte het geheel mooi af. Ons
volgende doel was het
klooster Las Capuchinas. Dit
bijzonder 'luxueuze' klooster werd in 1773 veranderd in een ruïne.
Pas in 1943
is men begonnen met de restauratie. Bijzonder vond ik toch wel de ronde
patio
waar de 18 cellen voor de nonnen aanlagen. Elke cel was voorzien van
een eigen
toilet en nissen voor de heiligenbeelden. Onderaan de trap in de
kelder van de Torre del Retiro vierde
een meisje haar 15e verjaardag. Een speciale gelegenheid dat in
Latijns-Amerika echt uitgebreid gevierd moet worden. De meisjes dragen
een
speciale bruidsjurk, die veel gelijkenis vertoont met een echte
bruidsjurk. Dit
meisje droeg een donkerblauwe jurk, wat vrij uniek was. Via de
prachtige tuinen
liepen we naar de uitgang van het klooster. Het laatste doel van onze
rondleiding was
de Jade fabriek (Concepción), die een
aantal straten verderop lag. Uiteraard kregen we eerst een uitleg over
het
jade. Vervolgens konden we naar het productie proces bekijken, alvorens
we naar
het winkeltje werden geloosd om aankopen te doen. Na de Jade fabriek
waren we
de rest van de middag vrij.
Inmiddels was het kwart
over 12. We besloten eerst even terug naar het hotel te gaan om wat spullen weg
te brengen. Direct even wat gegeten en gedronken en vervolgens terug het stadje
in. We besloten eerst naar de busterminal te gaan. Volgens Ellen was dat echt
geweldig. Vanaf de centrale plein liepen we via de 4 Calle Poniente naar de
kleurrijke markt. Achter deze markt lag de busterminal. Het was er een drukte
van jewelste en het krioelden er van de mensen die op zoek waren naar de juiste
bus. Busboys riepen door elkaar de
bestemmingen van hun bus. Aansluitend liepen we over
de enorme markt en probeerde ik her en der wat fotootjes te maken, maar dat
viel niet mee. De meeste inwoners wilden namelijk niet gefotografeerd worden.
Ze zijn bang dat hun ziel in het fototoestel zal verdwijnen. Vervolgens doken
we de 'Artesania' markt in, waar een heleboel leuke en gezellige overdekte
stalletjes waren. Ma heeft er uiteindelijk nog een leuk bloesje gekocht voor
Q80,- Achteraf gezien veel te duur!
In een van de zijstraten vonden we een
internetcafé, waar we probeerden om een mailtje te sturen. Helaas lukte het dit
keer weer niet om het te verzenden, zodat we besloten om een telefoonkaart te
kopen. Uit het mailtje van Richard
bleek dat ze toch wel een beetje ongerust
waren door al het nieuws over de orkaan Wilma. Ellen had verteld dat bellen
hier in Guatemala best goedkoop was. Zodoende kochten we een kaart van Q30.-
waarmee we ruim 3 minuten konden bellen, zodat iedereen weer gerust was. We besloten direct onze
portemonnees aan te vullen bij een van de pinautomaten. Uiteraard lukte dit
niet in een keer, maar uiteindelijk kwamen we toch met de benodigde hoeveelheid
geld weer naar buiten. Terwijl we terug liepen naar ons hotel, kwamen we Wim
tegen die het best lastig vond om de dag te vullen met interessante plekjes. Terug op de kamer weer
even wat gedronken en het boek erbij gepakt waar we nog meer naar toe konden
gaan. Het was tenslotte zonde om op de kamer te blijven zitten, terwijl er
buiten zoveel bijzonders te zien is. Na het bezoek aan onze kamer gingen we op
zoek naar ‘Nim Pot’ waar ook een heleboel leuke souvenirs te vinden waren. Met
een pakje Guatemalteekse koffie (Q31.-) in de hand gingen we naar buiten en liepen
we terug naar de markt bij de busterminal. We gingen zo op in het
bekijken van de vele stalletjes en koopwaar, dat we via allerlei kleine
weggetjes in het hart van de markt kwamen en dat was nog veel uitbundiger en
interessanter om te zien, omdat hier bijna geen toeristen liepen. Binnen een
mum van tijd was het half 5. We besloten wat te gaan eten bij ‘Corvialsa’, een
gezellig en koloniaal restaurant. We kozen beide voor het gerecht Que Pasta, wat bestond uit een bord
heerlijke pasta met kip en broccoli. We kregen een apart schaaltje met kaas,
dat uiteraard helemaal op ging.
Na het eten maakten we nog
een korte wandeling over het centrale plein, maar dat was maar van korte duur.
De zon was inmiddels ondergegaan en de temperatuur was behoorlijk gezakt. Rond
half 6 waren we terug in het hotel waar we een heerlijke warme douche namen. We
vermaakten ons de rest van de avond met spelletjes en chipjes. Voordat we het
wisten was het 10 uur en tijd om te gaan slapen.